26-09-2020:23:34
ŞİRK İNSANIN DOĞAL YAPISINI BOZDUĞUNDAN MÜŞRİK KİMSEDE DOĞAL OLMAYAN EĞİLİMLER ORTAYA ÇIKAR...
KUR’AN’IN BİZE BİLDİRİLDİĞİNE GÖRE ALLAH’A ORTAK KOŞAN KİMSENİN ÖZELLİKLERİ ŞÖYLEDİR:
Cahildirler. Allah'ı gereği gibi tanımazlar (Zümer, 67).
Delile dayanmazlar (Yunus, 36; Al-i İmran, 151; Fatır, 40).
Atalarının yolunu körü körüne taklit ederler (Saffat, 69-71; Bakara, 170; Yusuf, 40).
Ne yapacaklarını bilmeyen şaşkın kimselerdir (Hac, 31; Rad, 33).
Âlimlerini ve din adamlarını Rab olarak benimserler (Tevbe, 31).
İlahlarının insanları çarpacağına inanırlar (Hud, 54).
Allah'tan başkalarına da dua ve kulluk ederler (Nisa: 36; Yusuf, 40; Maide, 76; Ahkaf, 5).
Kalplerinde korku vardır (Al-i İmran, 151).
Tek Allah'a çağrıldıkları zaman inkâr ederler, O'na ortaklar koşulunca iman ederler. (Mü'min, 12).
Allah'tan başkalarına da teslim olurlar (En'am, 163; Al-i İmran, 64, 79).
Allah'tan başkasının da gaybı bileceğini iddia ederler (Kehf, 26; Cin, 26).
Allah'a karşı kurtarıcı, şefaatçiler edinirler (En'am, 94).
Dinde kanunlar koyan ortaklar edinirler (Şura, 21).
Açık delilleri ve hak dini yalnız başına hoş görmezler (Tevbe, 33; Rum, 35; Saff, 9).
Dinlerini parça parça ederler, yanlarındaki ile öğünürler (Rum, 31-32; Mü'minun, 53).
Dini ayakta tutmazlar, onda ihtilaf ederler (Şura, 13).
Şeytan onlara nüfuz eder, onlar da şeytanı veli edinirler (Nahl, 100).
Mü'minlere şiddetli düşmanlık gösterirler (Maide, 82).
Onlara üzücü sözler söylerler (Al-i İmran, 186).
Allah'tan başkalarından gaybi yollarla fayda ve zarar beklerler. (Furkan, 2-3; Yunus, 106).
Allah'a her yönüyle yönelmezler (En'am: 79, 161; Fussilet, 6; Yunus, 105).
Allah'ı severcesine endadlarını (O'na denk tuttuklarını) da severler (Bakara, 165).
Allah'la beraber ortak koştuklarına da paylar ayırırlar. Allah'a ayırdıklarını ortaklarına verirler; ama ortaklar için ayırdıklarını Allah'a tahsis etmezler (En'am, 136).
Allah'ın ayetlerinden yüz çevirirler, ayetlere uymazlar (Kasas, 87-88; Mü'min, 69).
Ortak koşup veli edindikleri zatların Allah ile kendi aralarında aracı, vesile olduğuna inanırlar. (Zümer, 3; A'raf, 3-4).
KUR’AN’IN BİZE BİLDİRİLDİĞİNE GÖRE ALLAH’A ORTAK KOŞAN KİMSENİN ÖZELLİKLERİ ŞÖYLEDİR:
Cahildirler. Allah'ı gereği gibi tanımazlar (Zümer, 67).
Delile dayanmazlar (Yunus, 36; Al-i İmran, 151; Fatır, 40).
Atalarının yolunu körü körüne taklit ederler (Saffat, 69-71; Bakara, 170; Yusuf, 40).
Ne yapacaklarını bilmeyen şaşkın kimselerdir (Hac, 31; Rad, 33).
Âlimlerini ve din adamlarını Rab olarak benimserler (Tevbe, 31).
İlahlarının insanları çarpacağına inanırlar (Hud, 54).
Allah'tan başkalarına da dua ve kulluk ederler (Nisa: 36; Yusuf, 40; Maide, 76; Ahkaf, 5).
Kalplerinde korku vardır (Al-i İmran, 151).
Tek Allah'a çağrıldıkları zaman inkâr ederler, O'na ortaklar koşulunca iman ederler. (Mü'min, 12).
Allah'tan başkalarına da teslim olurlar (En'am, 163; Al-i İmran, 64, 79).
Allah'tan başkasının da gaybı bileceğini iddia ederler (Kehf, 26; Cin, 26).
Allah'a karşı kurtarıcı, şefaatçiler edinirler (En'am, 94).
Dinde kanunlar koyan ortaklar edinirler (Şura, 21).
Açık delilleri ve hak dini yalnız başına hoş görmezler (Tevbe, 33; Rum, 35; Saff, 9).
Dinlerini parça parça ederler, yanlarındaki ile öğünürler (Rum, 31-32; Mü'minun, 53).
Dini ayakta tutmazlar, onda ihtilaf ederler (Şura, 13).
Şeytan onlara nüfuz eder, onlar da şeytanı veli edinirler (Nahl, 100).
Mü'minlere şiddetli düşmanlık gösterirler (Maide, 82).
Onlara üzücü sözler söylerler (Al-i İmran, 186).
Allah'tan başkalarından gaybi yollarla fayda ve zarar beklerler. (Furkan, 2-3; Yunus, 106).
Allah'a her yönüyle yönelmezler (En'am: 79, 161; Fussilet, 6; Yunus, 105).
Allah'ı severcesine endadlarını (O'na denk tuttuklarını) da severler (Bakara, 165).
Allah'la beraber ortak koştuklarına da paylar ayırırlar. Allah'a ayırdıklarını ortaklarına verirler; ama ortaklar için ayırdıklarını Allah'a tahsis etmezler (En'am, 136).
Allah'ın ayetlerinden yüz çevirirler, ayetlere uymazlar (Kasas, 87-88; Mü'min, 69).
Ortak koşup veli edindikleri zatların Allah ile kendi aralarında aracı, vesile olduğuna inanırlar. (Zümer, 3; A'raf, 3-4).