--> İNSAN VE CİNLERDEN ŞEYTANLAR:
Kur'an-ı Kerim'de şöyle Rab'bimiz şöyle buyrulmaktadır:
“Allah, kıyamet günü herkesi bir araya toplayıp diyecek ki: “Ey cinler topluluğu (ma’şere’l-cinni) siz dünyada birçok insanı yoldan çıkardınız ve peşinizden sürüklediniz.” (En’am 128.)
En’am 128. ayet En’am sûresinin 112. ayetiyle birlikte okunduğunda söz konusu peygamberlerin mesajına kulak tıkayan inkârcı topluluklar olduğu görülmektedir. İşte En’am 112. Ayette bu nedenle şöyle buyrulmaktadır:
“Aynı şekilde insan ve cin şeytanlarını, her peygambere düşman yaptık. Bunlar inananları aldatmak için yaldızlı sözler fısıldar, telkinlerde bulunurlar. Eğer Rabbin isteseydi onlar bunu yapamazlardı. Bu durumda ey Peygamber! O inkârcıları yalan ve iftiralarıyla baş başa bırak.”( En’am 112.)
Her iki ayette de cinler ve şeytanlar olarak adlandrıılan ve anılanların, peygamberlere karşı çıkan direnen ve onlara düşman olmanın yanında peygamberlere düşmanlığı organize eden müşrik inkârcılardan olduğuda gayet açıktır. Kutsal kitaplarda da, peygamberlerin cinler ve şeytanlarla değil, inkârcı müşrik kişilerle olan mücadelelerini anlatan bir dolu ayet bulunmaktadır.
Kur'an-ı Kerim ayetlerinde cinlere akıl sahibi şuurlu organizmalar için kullanılan şuurlu varlık terimleriyle atıfta bulunur ve birçok ayette bu ifade, insanların şeytani güçlerle (şeyâtin) ilişkisine işaret eder:
“Böylece, aldatmak için birbirine yaldızlı sözler fısıldayan cinlerin ve insanların şeytanlarını her peygambere düşman yaptık.” (En’âm 6: 112.)
“Sizden önce geçmiş cin ve insan milletleri ile birlikte ateşe girin” der. Her millet girdikçe yoldaşına lanet eder. Hepsi orada biririne yetiştiği zaman sonrakiler öncekiler için, “Rabbimiz, işte şunlar bizi yaptırdı. Onlara ateşten kat kat açap ver” derler. “Her biri için kat kat azap vardır, fakat siz bilmezsiniz” der.” (A’râf 7: 38.)
“Andolsun, cehennemi hep insan ve cinlerle dolduracağım” sözü tamamlanmıştır.” (Hûd 119.)
TAĞUT, şeytanlar gibi zorba hakkı tanımayan azgın, zalim, sapkın her insan ve güce verilen bir addır. Allah c.c un hükümleri nerede kabul edilmiyorsa orada bir tuğyan bir şirk ve isyan vardır ve bu hükümleri kabul etmeyen de tağut' tur. Nitekim şeytan'a da haktan uzaklığı lsyan ve dikkafalılık sebebiyle şeytan denmiştir. Bu nedenle azdırma ve saptırma fonksiyonuna sahip olan insanlara da insi şeytanlar "insan şeytanlar" denilmektedir. Zaten bu görevleri üstlenen insi şeytanlar arasında karşılıklı bir alver ilişkisi ve sürekli bir iletişim de daima vardır. Bkz:
“Bir de şeytanlar kendi dostlarına sizinle mücadele etmeleri için mutlaka fısıldarlar. Onlara boyun eğerseniz şüphesiz siz de Allah’a ortak koşmuş olursunuz“! (En’âm 121. Diyanet Meali)
"Cinleri de daha önce (vücudun gözeneklerine) nüfuz eden güçlü bir ateşten yarattık" (Hıcr, 15/27)
Hıcr, 15/27 âyeti gereğince cinlerin yaratılışı insanlardan çok öncedir. Bu âyette de cinler, açıklandığı üzere, genel mânâda kullanılmıştır. Allah c.c ilâhî hikmetiyle bütü peygamberlere, insan ve cin şeytanlarını düşman kılmış ve bu düşmanlık, peygamberlerin gönderilişinin bir gereği, bir hikmeti olmuştur.
"Kâfirler, bunu başkalarından öğrendin desinler ve bilen bir kavme açıklayalım diye âyetleri genişçe izah ederiz" (En'âm, 6/105) âyeti ile de buna işaret buyurulmaktadır.
“Doğrusunu ALLAH Daha iyi bilir”.
Es Selam ve Dua ile,
METAFİZİK YAŞAMKOÇU.
![[Resim: m25zqccy3XkBX_dJdwnzOPtJrxCH0wXR4FArS-o_...Q=s1085-nd]](https://yt3.ggpht.com/m25zqccy3XkBX_dJdwnzOPtJrxCH0wXR4FArS-o_Ur0B4m5A2Zf7oruyET_BAg3Damo4OzzEKX9CZQ=s1085-nd)
